Aufrufe
vor 7 Jahren

Jaguar Magazine DYNAMIC – Belgian Dutch

  • Text
  • Cumberbatch
  • Jaguar
  • Dynamic
  • Elba
In der Jaguar Magazine Ausgabe 02-2015 stellen wir nicht nur den neuen Jaguar XF vor, sondern auch die verantwortlichen Technik-Experten dahinter. Außerdem ist es uns gelungen, ein Treffen mit zwei der gefragtesten britischen Schauspieler zu organisieren: Idris Elba begleiteten wir auf seiner Spritztour nach Berlin im neuen XE und Benedict Cumberbatch interviewten wir über den Dächern Londons ...

Voor coutureklanten die

Voor coutureklanten die iets perfect in hun maat, passend bij hun lichaam wensen, is 3D-printen perfect TECHNOLOGIE wekt de indruk dat er een laag kristal over het lichaam van het model groeit. Het lijkt op een couturecreatie ook omdat je er niet mee kan gaan zitten. “Er bestaan enkele flexibele, printbare materialen die qua comfort dicht bij een [normale] jurk komen, maar momenteel kan ik nog geen jurk in zijn geheel printen die flexibel en echt comfortabel is”, geeft Van Herpen toe. Ze kan ook niet op zijde of katoen printen. “Ik geloof dat die materialen er wel zullen komen, maar het hangt er ook van af of een groot [mode]huis met 3D gaat werken.” Als het gestimuleerd wordt, schat ze dat het “minimaal vijf jaar” zou duren vooraleer comfortabele stoffen met 3D-techniek geprint kunnen worden ondanks de experimenten van onderzoekers naar de constructieve be wegingen van zijderupsen, ter verkenning van de artificiële reproduceerbaarheid van het zijdeweven. Daar knelt het schoentje: dit is geen draagbare mode. Haar naaste neef is de haute couture, die luxueuze, ouderwetse mode van op maat gemaakte, met de hand genaaide, afzonderlijke stukken, vroeger geliefd bij de superrijke Europese en Amerikaanse high society en nu vooral het voorrecht van welgestelde Russen en Arabieren. “Voor coutureklanten die iets perfect in hun maat, passend bij hun lichaam wensen, is 3D-printen perfect”, stemt Van Herpen toe. “Maar ik denk niet dat de techniek in de nabije toekomst voor massaproductie zal worden gebruikt. Daarvoor is het kostenplaatje te hoog.” Als het evenwel om maatwerk gaat, kan 3D-printen wel een significante verandering teweegbrengen. “Voor mij is de komst van 3D-printen geen fundamentele revolutie qua fabricage. Het kan alleen een revolutie in de personalisering zijn”, zegt Will Seymour, senior analist bij Future Foundation, een Londens agentschap voor trendprognoses. “Deze technologie zou beschouwd moeten worden als een kans om de klantenservice te revolutioneren. De mode-industrie moet zich op een jongere generatie klanten richten die heel graag met designs wil spelen en mogelijkheden wil uitproberen. Merken zouden klanten moeten uitnodigen om te vragen ‘Is het mogelijk om hiervan een zwart exemplaar te maken?’ in plaats van ‘Ik zoek dit en dat’.” Designers van accessoires spelen daarop in. Rem D Koolhaas een neef van superster-architect en naamgenoot Rem Koolhaas zonder D is van architectuur op schoendesign overgestapt. Hij maakt al meer dan 15 jaar gebruik van 3D-printen bij het ontwerpen van prototypes van schoenconcepten en hakken voor zijn schoenmerk United Nude. In 2013 werkte hij zelfs met Van Herpen samen aan een dramatisch paar Medusa-schoenen, dat eruitzag alsof het uit honderden boomwortels of tentakels van kwallen bestond. “We ontwerpen ook minder angstaanjagende, eenvoudigere schoenen, die op de veel kleinere machines geprint kunnen worden die sommige mensen zelfs thuis hebben staan”, legt Koolhaas uit. Tegelijkertijd geeft hij toe dat ze “geen vervanging voor conventionele schoenen zijn” en hij voegt eraan toe: “3D-printen zal niet in de nabije toekomst, en wellicht nooit, serieproductie vervangen, maar het is een geweldige aanwinst voor de gereedschapskist van de ontwerper.” Elders wierpen Nikes experimenten met 3D-print vruchten af met Vapor Ultimate Cleat, een lichte, op een kous lijkende voetbalschoen, terwijl Continuum, een Design Lab uit New York, een lijn geprinte 3D-polyurethaansandalen verkoopt, geïnspireerd op Bernini’s standbeeld van Apollo en Daphne. Je wordt gemakkelijk door de utopie in vervoering gebracht. Zou ‘zie een jurk en print hem!’ niet de ideale oplossing voor kledingkastdilemma´s zijn? De realiteit is echter dat we jaren verwijderd zijn van de meeste 3D-objecten voor thuis. Alex Newson, die als curator van The Future is Here een reizende tentoonstelling van het Londense Design Museum de vraag onderzoekt of digitale technologieën de volgende industriële revolutie teweeg zouden kunnen brengen, noemt daarvoor een belangrijk argument: “Het proces waarmee iets vervaardigd wordt, is grotendeels niet relevant voor consumenten. Waar wij ons mee bezighouden is hoe het werkt, wat het kost en hoe het eruitziet.” Momenteel speelt 3D-printen in de mode slechts 44 j THE DYNAMIC ISSUE

Draagbare techniek van Borre Akkersdijk (links) met Wi-Fi-, GPS- en Bluetooth-componenten maakt de drager tot een wandelende internettoegang. Sportieve voorbeelden van Nike zijn bijvoorbeeld de HyperAgility-voetbalschoen (boven) en de complex geweven Vapor Ultimate Cleat-schoen (boven rechts). Van Herpens 3D-jurk en -schoenen (rechts) in de niche van de prototypes een rol. Zolang de materialen waaruit kleren gemaakt worden, niet mooi worden in plaats van alleen maar tevredenstellend en in de meeste gevallen totaal oncomfortabel zullen ze nauwelijks worden gebruikt. Maar bij het 3D-weven en 3D-breien zijn al vorderingen gemaakt. Stof wordt in samenhangende slangen geweven en op verschillende hoogten gestapeld om een derde dimensie te genereren. Dergelijke ontwikkelingen zouden de acceptatie van draagbare techniek wellicht kunnen verhogen. Het BB.pak van de Nederlander Borre Akkersdijk is gemaakt van 3D-geprinte stoffen. De vezels bevatten Wi-Fi-, GPS- en Bluetooth-componenten, waarmee de drager een wandelende internettoegang wordt. Als je met elektrisch geleidend garen print en de chips, die voor een internettoegang zonder kabel nodig zijn, in de gleuven tussen de stofslangen stopt, zou kleding inderdaad netwerkcapabel kunnen worden. Hoe lang zal het nog duren voordat je sweatshirt je bonkende hart opmerkt en je met een onlinedatingbureau verbindt? Of tot je T-shirt een vleug transpiratie ontdekt en je naar de verkoelende airconditioning leidt? We bevinden ons weer in de utopie. Misschien moet we ons daarom aan de rauwe werkelijkheid van printers herinneren: dat ze de meest vervelende apparaten van het moderne leven kunnen zijn. Lege inktpatronen, geen papier, verkeerd ingestelde marges, vastzittend papier, oververhitting printers kunnen de vloek van het kantoor zijn. Alleen al voor onze bloeddruk is het misschien best dat 3D-printen een droombeeld blijft. Je profiteert er onbewust van in eerste instantie dan toch. THE DYNAMIC ISSUE j 45