Aufrufe
vor 7 Jahren

ONELIFE #33 – Dutch

  • Text
  • Jaguar
  • Copenhagen
  • Discovery
  • Rover
  • Rover
  • Nieuwe
  • Jaar
  • Zegt
  • Auto
  • Waar
  • Wereld
  • Stad
  • Eerste
  • Onze
Land Rover steht für höchste Allradkompetenz, umfassenden Komfort und anspruchsvolle Technik. Diesem Geländewagen ist kein Weg zu weit und keine Aufgabe zu schwer – getreu dem Slogan „Above and Beyond“. ONELIFE vermittelt Land Rover-Kunden genau dieses Gefühl von Abenteuer und Freiheit.

Hicks en Bullars dragen

Hicks en Bullars dragen hun gemodificeerde Inuk-kajak naar de waterlijn 18

GROENLAND ETAPPE 1 Knighton Bay - IJsland 290 km ETAPPE 2 IJsland-kusttraject 610 km IJSLAND N A V I G A T O R ETAPPE 3 IJsland Faeroër eilanden 435 km DANSVLOER VAN DE DUIVEL FAEROËR EILANDEN ETAPPE 4 Faeroër eilanden Transit 112 km ETAPPE 5 Faeroër eilanden North Rona 267 km ETAPPE 6 North Rona Cape Wrath 80 km NORTH RONA SCHOTLAND me altijd thuis gevoeld op zee, zelfs als het stormt, maar de Dansvloer is een ander verhaal en iets wat ik nooit eerder heb meegemaakt. De eerste etappe van Groenland naar IJsland verliep als gepland. We moesten een lengte van 70 km met pakijs oversteken voordat we de kust bereikten. Daarna hadden we geluk met het weer en konden we de eerste 220 km op zee in 40 uur afleggen. Als de zon 24 uur per dag schijnt, bestaat er geen dag en nacht. Het enige dat telt is goed weer of slecht weer. We waren daarom altijd afhankelijk van het juiste moment om IJsland voorgoed achter ons te laten en ons klaar te maken voor een dansje met de duivel. De oversteek van de Dansvloer van de Duivel tussen IJsland en de Faeröer eilanden was zoals verwacht zwaar. Omdat het een oversteek over open zee was, gingen we ervan uit om zes dagen en nachten op de kajak door te brengen, maar daarbij waren we wel afhankelijk van de beste omstandigheden voor het hele traject. Toen de kans op goed weer zich voordeed, waren we gelijk onderweg, maar al na 36 uur sloeg het weer drastisch om en moesten we zo snel mogelijk terugkeren naar de veiligheid van IJsland. Gelukkig ontmoetten we een vissersboot die ons een lift kon geven. De verplichte rustperiode in IJsland duurde een week. Dit keer verliep de dans met de duivel vlekkeloos en na vier dagen en nachten op zee arriveerden we veilig bij de Faeröer eilanden. Deze mystieke eilandengroep zou drie weken ons thuis zijn, terwijl we wachtten op Moeder Natuur. Na alweer een valse start en gehaaste terugtocht, was ze ons eindelijk gunstig gezind. Terwijl onze baarden groeiden en we de uitputting nabij waren, begonnen we aan de grote oversteek. Met niets anders dan de Noord-Atlantische horizon voor en achter ons, was het een aanslag op ons uithoudingsvermogen. Terwijl we het einddoel langzaam naderden, begon het te dagen dat we de uitputting en eentonigheid van het urenlange peddelen Linksboven: De route van Groenland naar Schotland is meer dan 1900 km over zee. Rechts: De Land Rover fungeerde als hulpwagen voor het team en de bagage aanzienlijk onderschat hadden, maar opgeven was geen optie. Als je in een kajak in open water zit en honderden kilometers van land verwijderd bent, heb je maar een keus: blijven peddelen, koste wat kost. Ons mantra was dan ook ‘peddelen of sterven’. En dus bleven we peddelen. Na 65 uur op de open zee, en slechts drie uur slaap, waren we wederom het slachtoffer van de weergoden en stonden we voor de moeilijke beslissing om niet huiswaarts te varen maar naar North Rona, een klein eiland 65 km uit de kust van Schotland. Verweerd door het zoute water en vermoeid, arriveerden we eindelijk in North Rona, bijna vier eeuwen nadat de oorspronkelijke Fin-mannen de plaatselijke bevolking versteld deden staan en een mythe creëerden die voortleeft tot de dag van vandaag. Vanaf hier was het een korte tocht naar huis. We zijn een onvoorstelbare ervaring rijker, maar van kajakken heb ik voorlopig even genoeg! De eerste keer dat we in de kajak stapten, was deel van de uitdaging, maar niet de grootste. Dag in dag uit, week na week, met dezelfde vochtige uitrusting en vaak onder erbarmelijke omstandigheden, leerden we hoe zwaar deze reis was. En misschien is dat ook wel de reden dat niemand het ooit geprobeerd heeft sinds de eerste Inuit in Schotland arriveerden. Toch was elke slag de moeite waard, en elke koude nacht op zee. Als avonturier hebben dergelijke expedities een onweerstaanbare aantrekkingskracht op mij, pionierende avonturen die nooit eerder ondernomen of volbracht zijn. Dat moet haast wel de reden van ons bestaan zijn: jezelf aanvuren om de wereld te ontdekken en te onderzoeken wat zich achter de horizon bevindt. 19